Universe
เอื้อมมือคว้าดวงดาว ไขว่คว้าดวงจันทร์ เอาดวงอาทิตย์มา เก็บเอาไว้ในมือ ปล่อยให้โคจรพร้อมกับเสียงเพลง ยึ่งเธอก้าวเดินไปข้างหน้าเท่าไหร่ ก็ยิ่งรู้ข้อเสียตัวเอง ในทุกๆคืนวันต้องซ่อนปกปิดมันเอาไว้เรื่อยมา ไม่รู้เลย ว่ายังมี ช่วงเวลาดีๆที่คอยซ่อนอยู่ ในที่ใดที่อยู่ในหัวใจของเธอเอง กลางฝนโปรยปราย เธอยืนตรงนั้นทั้งที่เปียกทั้งกาย จากนั้น ฉันหัวเราะ ส่งยิ้มไปพร้อมกันกับเธอ แด่ความฝันทุกสิ่งที่ไม่มีทางเป็นจริงในสักวัน ร่วมหัวเราะด้วยกัน จนข้ามราตรีเนิ่นนานนี้ไป สักวันนึงก็ต้องโตขึ้นอยู่แล้ว พวกเราต้องโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ ต้องอยู่ภายในโลกที่โหดร้ายขึ้นทุกวัน เอื้อมมือคว้าดวงดาว ไขว่คว้าดวงจันทร์ เอาดวงอาทิตย์มา เก็บเอาไว้ในมือ ปล่อยให้โคจรพร้อมกับเสียงเพลง ชีวิตของเธอ เธอสร้างขึ้นเอง เป็นพระเอกของทุกเรื่องราว เพียงหนึ่งคนที่มีสิทธิสร้างสรรค์ คนนั้นคือเธอ ยิ่งเปรียบเทียบตัวเองกับคนรอบกาย ก็ยิ่งกลัวที่จะก้าวต่อ บอกว่าไม่เป็นไร ยกมือขึ้นปิดตาและหลบหนีไป ไม่รู้เลย ว่ายังมี เธอที่คอยยืนเป็นกำลังใจให้ตลอด ถึงแม้ฉันเป็นเพียงคนขี้ขลาดมากคนนึง “เธอก็คือเธอและคนที่เหลือก็คือตัวเขาเช่นกัน ...