Once Upon A Me

เชิญเธอ มานั่งฟังกัน ฟังเรื่องของเรากันสักนิดนะ
เพลงที่บอกเล่าเรื่องราวความหลังของฉันให้ทุกคนฟัง
ตัวเราในเมื่อวันวานที่ฉายสะท้อนลงในกระจก
เหมือนเราในวันนี้ จนแทบแยกกันไม่ได้เลยทีเดียว
ถ้าถามว่าเศร้ามั้ย ถ้าถามเจ็บรึเปล่า
ก็เศร้าบ้างบางเวลา แถมไม่มีใครให้เราระบาย เพื่อนแค่เพียงคนเดียวของตัวเราเองก็คงจะมี
แค่หัวเข่า ให้แนบใบหน้าลงไป
หยด หยด
น้ำตาที่หยดลงส่งความห่วงใยออกไป ให้ใครต่อใคร
ความรู้สึกเธอได้ถ่ายทอดมันออกไป นะ "รู้บ้างมั้ย?"
"คำว่าจิตใจ ถ้าไม่มองลงข้างใน ก็ไม่มีทางที่เรา จะพบเจอมันได้หรอกนะ"
และในตอนนี้ ฉันวิ่งทะยานไปหาวันพรุ่งนี้
"แล้วเจอกันนะ" พูดตะโกนไปแล้วพร้อมโบกมือลา
"สู้ต่อไปนะ" เหมือนได้ยินเสียงเธอตามมาข้างหลัง
มันช่างเป็นเสียงที่แสนงดงามและก็ อ่อนโยนซะเหลือเกิน
หยดรินไหล รอยน้ำตาที่เปรอะเปื้อนใบหน้านี้
ในตอนที่วิ่งบนถนนตอนเย็นๆ
ถ้างั้นก็บ๊ายบาย เรื่องราวในหนึ่งวันวานนั้น ของตัวเราเอง
ขอเชิญเธอมานั่งฟังเรา ฟังเรื่องของเราต่อสักนิดนะ
เพลงที่บอกเล่าเรื่องราวชีวิตในมุมมองที่ดีๆ
หัวใจส่องแสง ประกาบวิบวับ เธอจะมองเห็น ใจดวงนี้รึเปล่านะ
ถ้าถามว่าเศร้ามั้ย ถ้าถามเจ็บรึเปล่า
ก็เศร้าบ้างบางเวลา เธอไม่ได้ได้ตัวคนเดียวหรอกนะ เพราะถ้ามองดีๆ ก็จะพบเจอตัวเธอ
เพื่อนของเรา คนนี้ที่แสนดี
หยด หยด
น้ำตาที่หยดลงส่งเสียงออกมาให้ตัวของเราได้ยิน แต่ไม่เป็นไร ก็สบายดี
"โอเค โอเค ไม่กังวลนะ"
คนที่เฝ้ามอง หัวใจเธอ ตลอดมา ก็คือเรา คนที่ยืนตรงนี้
และในตอนนี้ เธอวิ่งทะยานไปหาวันพรุ่งนี้
"แล้วเจอกันนะ" พูดตะโกนไปแล้วพร้อมโบกมือลา
"สู้ต่อไปนะ" ฉันพูดให้ฟังตามมาจากข้างหลัง
มันช่างเป็นเสียงที่แสนงดงามและก็ อ่อนโยนซะเหลือเกิน
เธอออกก้าวไป พร้อมหัวใจที่ส่องทอประกายแสง
ไปสู่พรุ่งนี้ ด้วยความหวังที่เธอมี
ถ้างั้นก็บ๊ายบาย เรื่องราวในหนึ่งวันวานนั้น ของตัวเราเอง
ขอร้องช่วย นั่ง-ฟังเรื่องของเราต่อกันสักนิดนะ
เพลงที่บอกเล่าเรื่องราว ของเราที่มีน้ำตาคลอๆ
ทุกคนให้กำลังใจ ส่งตัวเราเองให้ก้าวเดินไป
ถึงคราวที่ตัวของเรา จะเป็นคนช่วย-เหลือเธอบ้างนะ
ถ้าถามว่าเศร้ามั้ย ถ้าถามเจ็บรึเปล่า
ทุกครั้งที่เราเศร้าใจ ก็มีเธอที่ยังอยู่ตรงนี้ คอยรับฟังตัวเรา และ คอยช่วยเหลือตัวเรา
ถึงเวลา ให้ฉันได้ช่วยเหลือเธอ
หยด หยด
น้ำตาที่หยดรินหลั่งลงบนแก้มของเธอที่ดูเศร้าใจ
ปล่อยให้ตัวเองจมลงภายในทะเล สีฟ้าน้ำตานั้น
จะร่ายเวทมนต์ ด้วยถ้อยคำ "ไม่เป็นไร"
ให้ได้พบกับความสุข ที่เธอเคยทำมันหล่นหาย..
และในตอนนี้ พวกเราที่วิ่งไปหาวันพรุ่งนี้
จับมือกันไว้ ให้ครบทุกคนแล้วร่วมกันก้าวเดิน
คำพูดมากล้น ที่ได้ยินมาจากใครๆต่อใคร
ที่คอยประคอง ให้-เราหยัดยืน เดินไปได้ไม่เหนื่อย
ในตอนที่ ฉันและเธอร้องไห้พร้อมๆกันวันนั้น
ได้มอบรอยยิ้มที่สดใส มอบให้กัน
ถ้างั้นก็บ๊ายบาย เรื่องราวในหนึ่งวันวานนั้น ของตัวเราเอง

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Asu no Yozora Shoukaihan

ก็เป็นแค่เพียงเด็กคนหนึ่ง ทำแค่เรื่องที่ชอบใจ ไม่ชอบก็จะไม่สน อนาคตที่เคยคิดไว้ก็ไม่มี ทำได้แค่รอคอยให้ความฝันเกิดขึ้นในใจ แต่กลับหวาดกลัววันพรุ่งที่ใกล้เข้ามา เกลียดชังกับอนาคต ขังตัวอยู่กับอดีต ท้ายสุดทำได้แค่ตะโกนให้ฟ้ารับฟัง "ตื่นขึ้นมา ตื่นขึ้นมา ขอให้พบเจอวันเดิม" ดวงอาทิตย์และจันทรากลับไม่เปลี่ยน ยังคงวนเวียนกันสาดทอแสงบนฟากฟ้า แต่ว่าในคืนนี้มันกลับไม่เหมือนเดิม เพราะมีเธอ ที่เดิน ก้าวเข้ามา ร่ายรำบนฟ้า แสงดาวที่ทอประกาย นำทางให้เรา ไปสู่ปลายทางแสนไกล เย้เย "พวกเราต้องมุ่งเดินไป ไปสู่พรุ่งนี้ที่กำลังเฝ้าคอย หากต้องจบลงที่ฝันในยามราตรี ขอให้อดีตได้เปลี่ยนแปลงไปสักที" แต่ไม่มีทางที่จะพูดขึ้นหรอก พรุ่งนี้ก็ขอให้ได้เจอเธออย่างวันนี้ ได้หัวเราะด้วยกัน ถัดจากตอนนั้นโลกนี้ก็ได้เปลี่ยนผันไป ภายในใจฉันเชื่ออย่างนั้น ไม่ว่าฉันจะพยายามเท่าใด วันพรุ่งก็ยังคงเหมือนเดิม แต่ว่าโลกใบที่ฉันและ เธอ เคย เฝ้ามองด้วยกัน โลกนั้น กลับเปล่งประกายงดงามยิ่งกว่า ไม่มีทางลืมได้หรอก ภาพในวันนั้น ที่ทอประกายในความจำที่ไม่เคยจาง ความคิดที่เคยนึกเอาไว้หากฉันไม่มีเธอเดินเคียง ก็ยังโ...
Read more

Replicant

อ้าอา เมื่อเงยมองขึ้นบนท้องฟ้า ก็ดูเหมือนมันจะถล่มลงมาบดบี้หัวใจ อ้าอา ปลายทางชีวิตนี้ของเรา ถูกบันทึกลงในรหัส DNA /May be IDที่บันทึกบาปไว้ เกิดโดยตั้งใจหรือว่าเป็นข้อผิดพลาดก็ตามที ถ้าหาก การเล่นละครเป็นสักคน เป็นแค่ตัวแทน หากว่าไม่พร้อมยอมรับ ฉันจะเปลี่ยนแปลง เป็นตัวปลอมแสนลวงหลอก เป็นคนอีกคนใน โลกเลขฐานสอง/ ของที่เรา ไม่เคยต้องการ โค้ดยีนในกายนี้ มันเรียกหา อะไรที่ใช้ทดแทนความเจ็บที่ฉันมี ไม่รู้ว่าอะไร ที่เสียไปมัน ถึงว่าไม่เคยเข้าใจ ของสิ่งนั้นก็ยัง คงทอประกาย อ้าอา โลกนี้ที่โดนกำหนดไว้ อยากจะต้านทาน แต่ทำยังไงมันก็ไม่เคยเปลี่ยน ท้อใจ อยากจะเลิกไปแล้วหรือไง? แต่ถึงยังไงร่างกายกลับกระทำสวนทางไป.. ความจริงแล้วเรื่องที่ดีใจ หรือจะเสียใจจนหลั่งน้ำตา ไม่มีแล้วของแบบนั้น... คำลวงเท็จที่เคยพูดไป ว่า "ฉันพูดจริง" หลอกเธอทุกวัน กลายเป็นบาปทับถมใจดวงนี้ โปรดอภัยให้ฉัน ที่ทำผิดพลาดได้มั้ย... ก็ ของที่เรา ไม่เคยต้องการ ก็คือใจดวงนี้ มันเรียกหา น้ำตาไว้ใช้ทดแทนความเจ็บที่ฉันมี แต่ว่าน้ำในตา ที่ไหลรินลง กลับทอประกายงดงามท่ามกลางความเศร้าใจ ที่ล้นลงมา ของที่เรา ไม่เคยต้องก...
Read more

Datsugoku

ที่เราเกิดมาคือเมืองที่เต็มไปด้วยไอเสีย ที่มีกำแพงคอยกีดกั้นเราจากโลกทั้งมวล สีของทุ่งหญ้าจะเป็นเช่นไร ก็ไม่เคยได้ล่วงรู้ ถ้าเอาแค่คอยความช่วยเหลือโดยไม่ก้าวไปไหน ก็รังแต่จะนั่งเล่นเกมเก่งขึ้นเท่านั้นเอง เขาพูดพลางหัวเราะเยาะขึ้นมา เสียงผู้คนเริ่มกรีดร้อง เสียงปืนลั่นดังกังวาล ชีวิตคืออะไรยังไม่รู้เลย เขาถอนหายใจกลายเป็นควัน พลางเอื้อนเอ่ยคำพูดหนึ่งขึ้นมา "เราจะหนี" เมื่อก่อนเราทั้งสองเคยมี ความฝันที่เป็นหนึ่งเดียว ว่าด้านนอกกรงที่คับแคบเช่นนี้ จะต้องมีรักอยู่ที่ใดที่หนึ่งอย่างแน่นอน ภาพฝันที่ได้ทะยาน โบยบินขึ้นบนฟากฟ้า ทะลุกรงที่ปิดกั้นอยู่ ฝันไปไม่รู้กี่ครั้ง เมื่อนานมาแล้วเขาเคยได้แสดงสิ่ง ๆ หนึ่ง เคยโอ้อวดมันด้วยท่าทางภูมิใจเสียเหลือเกิน ทั้งที่เป็นเพียงแบบร่างโง่งม เรื่องเพ้อฝันของเด็กน้อย แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็เลือกที่จะก้าวเดินตามเขา และตอนนี้สิ่งที่ถูกวางอยู่ข้างหน้าก็คือ เครื่องบินในแบบที่เขาเคยบอก เสียงแจ้งเตือนเริ่มขึ้นแล้ว เสียงของตำรวจลั่นร้อง เสียงสัญญาณเริ่มยิงก็ดังขึ้นมา ช่องว่างช่องนึงบนกำแพง เป็นเส้นทางให้ลอดผ่านเข้ามา เพื่อหลบหนี เมื่อก่อนเราทั...
Read more