Ima suki ni naru -triangle story-
หากว่าแม้จะรู้ และแม้จะยอมรับได้แล้ว
ก็ไม่มี ทางที่จะ ยอมแพ้เรื่องของเธอหรอกนะ
ก็เพราะรักไปแล้วนี่นา
ก็ไม่มี ทางที่จะ ยอมแพ้เรื่องของเธอหรอกนะ
ก็เพราะรักไปแล้วนี่นา
ทั้งพึ่งพาไม่ได้เลย ทั้งที่ไม่น่าสนใจ ทั้งที่ทำเป็นแต่วิ่งหนี
คนๆนั้น มีอะไร ทำให้เธอชอบได้ลง
ถึงจะลองพยายาม ไม่ใส่ใจเรื่องชั้นปี ที่เขามีมากกว่าเล็กน้อย/
แต่ว่าก็ ไม่อยาก ให้พวกเธอได้พบกันเลย
คนๆนั้น มีอะไร ทำให้เธอชอบได้ลง
ถึงจะลองพยายาม ไม่ใส่ใจเรื่องชั้นปี ที่เขามีมากกว่าเล็กน้อย/
แต่ว่าก็ ไม่อยาก ให้พวกเธอได้พบกันเลย
แต่นับจากนั้นมา ก็สังเกต เจอเรื่องไม่คาดคิด
พอได้สบสายตา ทั้งสองคน ก็จะส่งยิ้มให้กัน
การกระทำของเธอ ทำให้ใจของฉันเริ่มกลัว
พอได้สบสายตา ทั้งสองคน ก็จะส่งยิ้มให้กัน
การกระทำของเธอ ทำให้ใจของฉันเริ่มกลัว
ก็ไม่รู้ว่ารัก ได้มอบไปให้เธอเมื่อไหร่
จะกี่ครั้งก็ตาม ที่ได้สบสายตา
วอนขอเวลาจงหยุดลงจะได้ไหม?
จะกี่ครั้งก็ตาม ที่ได้สบสายตา
วอนขอเวลาจงหยุดลงจะได้ไหม?
หากว่าแม้จะรู้ และแม้จะยอมรับได้แล้ว
ก็ไม่มี ทางที่จะ ยอมแพ้เรื่องของเธอหรอกนะ/
ก็เพราะรักไปแล้วนี่นา
ก็ไม่มี ทางที่จะ ยอมแพ้เรื่องของเธอหรอกนะ/
ก็เพราะรักไปแล้วนี่นา
ทั้งที่รู้ว่าพวกเธอ มีระยะห่างลดลง เริ่มเข้าใกล้กันทีละนิด
แต่ก็ไม่ คิดจะ ยอมมอบเธอไปให้ใคร
ทั้งที่เรื่องของเธอ มักจะมาก่อนเรื่องใด ยกให้เป็นที่หนึ่งเสมอ
แต่ก็ไม่ พอใจ ทุกครั้งที่เธอใกล้กับใคร
แต่ก็ไม่ คิดจะ ยอมมอบเธอไปให้ใคร
ทั้งที่เรื่องของเธอ มักจะมาก่อนเรื่องใด ยกให้เป็นที่หนึ่งเสมอ
แต่ก็ไม่ พอใจ ทุกครั้งที่เธอใกล้กับใคร
ไม่รู้ว่าเมื่อใด เรื่องของเธอ กลับดูเหมือนผิดเพี้ยน
พอได้สบสายตา เธอก็จะ หันหน้าหนีไม่กล้าทักทาย
เพียงเสี้ยวใบหน้าเธอ ทำให้ใจของฉันเริ่มกลัว
พอได้สบสายตา เธอก็จะ หันหน้าหนีไม่กล้าทักทาย
เพียงเสี้ยวใบหน้าเธอ ทำให้ใจของฉันเริ่มกลัว
คำว่ารักเอ่อล้น เพิ่มขึ้นมา มากขึ้นทุกวัน
อีกกี่ซักก้าวกัน ถึงจะได้ใกล้เธอ
แต่ว่าเวลาไม่หยุดลง พอได้ไหม?
อีกกี่ซักก้าวกัน ถึงจะได้ใกล้เธอ
แต่ว่าเวลาไม่หยุดลง พอได้ไหม?
หากความรู้สึกนี้ ฉันพูดบอกให้เธอได้รู้
ในบางที ระยะห่างของพวกเราคงเลือนจากไป
เชื่อมั่นว่าอย่างนั้น เรื่อยมา
ในบางที ระยะห่างของพวกเราคงเลือนจากไป
เชื่อมั่นว่าอย่างนั้น เรื่อยมา
เรื่องที่เกิดขึ้นมา ถือว่าเป็น เรื่องที่แสนโหดร้าย
ถ้อยคำที่ร้อยเรียง ไม่ทันไร ก็ถล่มล้มพังลงมา
ตอนที่เธอหันมา รู้บ้างมั้ย ฉันเศร้าเพียงใด
ถ้อยคำที่ร้อยเรียง ไม่ทันไร ก็ถล่มล้มพังลงมา
ตอนที่เธอหันมา รู้บ้างมั้ย ฉันเศร้าเพียงใด
คำว่า "ชอบเธอนะ" ที่ฉันเผลอ เผลอพูดให้ฟัง
อีกกี่สักก้าวกัน หากใกล้กว่านี้คง
ความรู้สึกน่าจะส่งถึง รึเปล่านะ?
อีกกี่สักก้าวกัน หากใกล้กว่านี้คง
ความรู้สึกน่าจะส่งถึง รึเปล่านะ?
จะคอยเป็นคนนั้น ที่เคียงข้างเธอไม่ไปไหน
ก็เข้าใจ เพราะเข้าใจ ทุกๆเรื่องที่เธอผ่านมา
ลาล้าลา ลาลาล้า
แล้วจะ เป็นคนที่เดินกลับบ้านพร้อมกันกับเธอ...
ก็เข้าใจ เพราะเข้าใจ ทุกๆเรื่องที่เธอผ่านมา
ลาล้าลา ลาลาล้า
แล้วจะ เป็นคนที่เดินกลับบ้านพร้อมกันกับเธอ...
Comments
Post a Comment