Children Record

ใส่หูฟังสีขาวที่ตรงระหว่างสองหู และก็ยกยิ้มขึ้นมาเพื่อให้เป็นสัญญาณ
เวลาที่เอื้อมมือไปเคาะบานประตู ไอความร้อนก็ล้น-เอ่อจนท่วมร่างกายของเรานี้
"นี่เธอ ยังไม่เห็นมันอีกหรือไง" การแข่งขัน ที่ต้องต่อสู้ด้วยสองข้างนัยน์ตา
เพียงคำนึง ที่-ใจเราคิดได้วันนั้น "ได้เวลา ที่จะเอามันกลับคืนมา" ดั่งเสียงที่ออกมาจากโค้ด
โลกนี้ช่างงดงาม แต่ก็ช่างโหดร้ายเกินไป
กับคนที่เกลียดพวกมัน สรรสร้างอะไรขึ้นมา ไร้เหตุผล
ถ้าเลือกยอมรับวันนี้ อนาคตมันก็คงไม่เกิด
จงเดินไป ทั้งเด็กสาวและเด็กชาย
จงมุ่งหน้าหาความหวัง แม้หน้าร้อนได้มาเยือน
"เอามันคืนย้อนมา" "ทำให้มันหวนคืน"
จันทรา-สีแดง แผดเผา ร่างกายและนัยน์ตา-เอาล่ะ!
เริ่มวาดลากรหัสเป็นวงกลมดัง [เลขศูนย์]
ก้าวข้ามจินต-นาการไปอยู่บนที่โลกความ-จริง
หนทางสู่ แนวรบของพวกเรา
"อะเชิญเธอไปได้เลย" พูดพลางแลบลิ้นออกมา
ดวง-ตา-ที่ดูซุกซนมากกว่าใคร
"ได้เวลาของเธอ" พาสเวิร์ดที่พูดบอกมา
แต่เด็กสาวเจ้าอารมณ์ ก็-ยังคงไม่ยอมจะหยุดร่ำร้อง
ค่ำ-คืนที่ทุกคนไม่นอนพักผ่อน
การเดิมพัน สำคัญจนไม่อาจที่จะวางมือ
ความยากเย็น นี่มันเยี่ยมเลยไม่ใช่หรอ
นี่ทุกคน จงลืมตาแล้วก็ ออกมา ลุกขึ้นสิ ลุกขึ้นสิ
in tempo ที่สายตาเราเริ่มมาจ้องมองดนตรีก้องดังด้วยสองมือที่เข้ามากระทบกัน
แต่ถ้ามัวคิดมันก็นานเกินไป เอาล่ะเริ่มกันได้สักที
one chord ที่สายตาเราเริ่มมาจ้องมองบวกเข้าไป กับความรื่นเริงข้างในหัวใจของเรา
อ๊ะ ไม่ได้ล้อเล่น เธอก็น่าจะรู้ ภาพhigh endที่ฉายอยู่ //อะไรกันที่เธอมองเห็นน่ะ//
เป็น-ไง-บ้าง-ล่ะ ภาพลวงทั้งหมด
ทั้งค่านิยมและภาพไอความร้อนที่แผ่มา
"ก็ไม่ได้แย่มากมาย"
ลืมตา แล้วกุมมือของพวกเราเอาไว้ด้วยกันนะ
ถึงมันจะ ดูไร้ค่าจนแปลกใจ
เป็น "รหัสผ่าน" ใช่มั้ย ก็ยังคงถกเถียงกัน
ก้าวออกเดินไป ข้างหน้า ไปอีกสักนิดนึง...
จงเดินไป ทั้งเด็กสาวและเด็กชาย
จงมุ่งหน้าหาความหวัง แม้หน้าร้อนได้มาเยือน
ยังคงนึกถึงมัน การที่มาพบกัน
และการร่ำลา ที่แสนน่าอัศจรรย์เหล่านั้น เอ้า!
นี่ นี่ แม้โลกใบนี้มันจะช่างเลวร้าย
ฉัน ฉัน ก็ยังจะหัวเราะ(อยู่)เหมือนเช่นดังเดิม
สัญญาณสิ้นสุดลงไป
จงเดินไป ทั้งเด็กสาวและเด็กชาย
จงมุ่งหน้าหาความหวัง แม้หน้าร้อนได้มาเยือน
"จับเอาไว้ให้ดี" "อย่าปล่อยให้หนีไป"
อาทิตย์-สีแดง แผดเผา ร่างกายและนัยน์ตา-เอาล่ะ!
เริ่มต้น [คอล] ไปหาเธอแล้วนะในตอนนี้
ทางที่ดีคือให้ลืมตาให้โพลงเอาไว้ชั่วกาล
หนทางสู่แนวรบของเรา
มุ่งหาไปหา [ฟิลลิ่ง] ที่ไม่มีวันจบลง

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Asu no Yozora Shoukaihan

ก็เป็นแค่เพียงเด็กคนหนึ่ง ทำแค่เรื่องที่ชอบใจ ไม่ชอบก็จะไม่สน อนาคตที่เคยคิดไว้ก็ไม่มี ทำได้แค่รอคอยให้ความฝันเกิดขึ้นในใจ แต่กลับหวาดกลัววันพรุ่งที่ใกล้เข้ามา เกลียดชังกับอนาคต ขังตัวอยู่กับอดีต ท้ายสุดทำได้แค่ตะโกนให้ฟ้ารับฟัง "ตื่นขึ้นมา ตื่นขึ้นมา ขอให้พบเจอวันเดิม" ดวงอาทิตย์และจันทรากลับไม่เปลี่ยน ยังคงวนเวียนกันสาดทอแสงบนฟากฟ้า แต่ว่าในคืนนี้มันกลับไม่เหมือนเดิม เพราะมีเธอ ที่เดิน ก้าวเข้ามา ร่ายรำบนฟ้า แสงดาวที่ทอประกาย นำทางให้เรา ไปสู่ปลายทางแสนไกล เย้เย "พวกเราต้องมุ่งเดินไป ไปสู่พรุ่งนี้ที่กำลังเฝ้าคอย หากต้องจบลงที่ฝันในยามราตรี ขอให้อดีตได้เปลี่ยนแปลงไปสักที" แต่ไม่มีทางที่จะพูดขึ้นหรอก พรุ่งนี้ก็ขอให้ได้เจอเธออย่างวันนี้ ได้หัวเราะด้วยกัน ถัดจากตอนนั้นโลกนี้ก็ได้เปลี่ยนผันไป ภายในใจฉันเชื่ออย่างนั้น ไม่ว่าฉันจะพยายามเท่าใด วันพรุ่งก็ยังคงเหมือนเดิม แต่ว่าโลกใบที่ฉันและ เธอ เคย เฝ้ามองด้วยกัน โลกนั้น กลับเปล่งประกายงดงามยิ่งกว่า ไม่มีทางลืมได้หรอก ภาพในวันนั้น ที่ทอประกายในความจำที่ไม่เคยจาง ความคิดที่เคยนึกเอาไว้หากฉันไม่มีเธอเดินเคียง ก็ยังโ...
Read more

Replicant

อ้าอา เมื่อเงยมองขึ้นบนท้องฟ้า ก็ดูเหมือนมันจะถล่มลงมาบดบี้หัวใจ อ้าอา ปลายทางชีวิตนี้ของเรา ถูกบันทึกลงในรหัส DNA /May be IDที่บันทึกบาปไว้ เกิดโดยตั้งใจหรือว่าเป็นข้อผิดพลาดก็ตามที ถ้าหาก การเล่นละครเป็นสักคน เป็นแค่ตัวแทน หากว่าไม่พร้อมยอมรับ ฉันจะเปลี่ยนแปลง เป็นตัวปลอมแสนลวงหลอก เป็นคนอีกคนใน โลกเลขฐานสอง/ ของที่เรา ไม่เคยต้องการ โค้ดยีนในกายนี้ มันเรียกหา อะไรที่ใช้ทดแทนความเจ็บที่ฉันมี ไม่รู้ว่าอะไร ที่เสียไปมัน ถึงว่าไม่เคยเข้าใจ ของสิ่งนั้นก็ยัง คงทอประกาย อ้าอา โลกนี้ที่โดนกำหนดไว้ อยากจะต้านทาน แต่ทำยังไงมันก็ไม่เคยเปลี่ยน ท้อใจ อยากจะเลิกไปแล้วหรือไง? แต่ถึงยังไงร่างกายกลับกระทำสวนทางไป.. ความจริงแล้วเรื่องที่ดีใจ หรือจะเสียใจจนหลั่งน้ำตา ไม่มีแล้วของแบบนั้น... คำลวงเท็จที่เคยพูดไป ว่า "ฉันพูดจริง" หลอกเธอทุกวัน กลายเป็นบาปทับถมใจดวงนี้ โปรดอภัยให้ฉัน ที่ทำผิดพลาดได้มั้ย... ก็ ของที่เรา ไม่เคยต้องการ ก็คือใจดวงนี้ มันเรียกหา น้ำตาไว้ใช้ทดแทนความเจ็บที่ฉันมี แต่ว่าน้ำในตา ที่ไหลรินลง กลับทอประกายงดงามท่ามกลางความเศร้าใจ ที่ล้นลงมา ของที่เรา ไม่เคยต้องก...
Read more

Datsugoku

ที่เราเกิดมาคือเมืองที่เต็มไปด้วยไอเสีย ที่มีกำแพงคอยกีดกั้นเราจากโลกทั้งมวล สีของทุ่งหญ้าจะเป็นเช่นไร ก็ไม่เคยได้ล่วงรู้ ถ้าเอาแค่คอยความช่วยเหลือโดยไม่ก้าวไปไหน ก็รังแต่จะนั่งเล่นเกมเก่งขึ้นเท่านั้นเอง เขาพูดพลางหัวเราะเยาะขึ้นมา เสียงผู้คนเริ่มกรีดร้อง เสียงปืนลั่นดังกังวาล ชีวิตคืออะไรยังไม่รู้เลย เขาถอนหายใจกลายเป็นควัน พลางเอื้อนเอ่ยคำพูดหนึ่งขึ้นมา "เราจะหนี" เมื่อก่อนเราทั้งสองเคยมี ความฝันที่เป็นหนึ่งเดียว ว่าด้านนอกกรงที่คับแคบเช่นนี้ จะต้องมีรักอยู่ที่ใดที่หนึ่งอย่างแน่นอน ภาพฝันที่ได้ทะยาน โบยบินขึ้นบนฟากฟ้า ทะลุกรงที่ปิดกั้นอยู่ ฝันไปไม่รู้กี่ครั้ง เมื่อนานมาแล้วเขาเคยได้แสดงสิ่ง ๆ หนึ่ง เคยโอ้อวดมันด้วยท่าทางภูมิใจเสียเหลือเกิน ทั้งที่เป็นเพียงแบบร่างโง่งม เรื่องเพ้อฝันของเด็กน้อย แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็เลือกที่จะก้าวเดินตามเขา และตอนนี้สิ่งที่ถูกวางอยู่ข้างหน้าก็คือ เครื่องบินในแบบที่เขาเคยบอก เสียงแจ้งเตือนเริ่มขึ้นแล้ว เสียงของตำรวจลั่นร้อง เสียงสัญญาณเริ่มยิงก็ดังขึ้นมา ช่องว่างช่องนึงบนกำแพง เป็นเส้นทางให้ลอดผ่านเข้ามา เพื่อหลบหนี เมื่อก่อนเราทั...
Read more