ヨンジュウナナ (47)
เสียงของเด็กสาวผู้หนึ่ง ที่เอ่ยพูดซ้ำ คำที่ใช้แทนตัวตน
มีความฝันที่อยากคว้ามา และเดินตามทาง หาฝันมาตลอด
มีความฝันที่อยากคว้ามา และเดินตามทาง หาฝันมาตลอด
เคยมีคนพูดว่าน้ำตา ที่หลั่งรินไหล ใช้แสดงความเข้มแข็ง
ความจริงมันไม่เป็นอย่างนั้น ทั้งความเหนื่อยล้ากัดกินทั้งใจ
ความจริงมันไม่เป็นอย่างนั้น ทั้งความเหนื่อยล้ากัดกินทั้งใจ
[ช่วยฉันที]
ยามกลางคืนที่แสนเงียบงัน สวนที่อ้างว้าง ตรงนี้มีแค่เพียงฉัน
มีบางอย่างวนเวียนข้างใน เหมือนกับนิสัยที่ไม่มีทางแก้คืน
มีบางอย่างวนเวียนข้างใน เหมือนกับนิสัยที่ไม่มีทางแก้คืน
เครื่องสำอางที่ถูกลบออก เหมือนบอกเปิดเผยตัวตนเราที่จริงแท้
ฉันต้องการอยากให้เธอรู้ แต่ถึงแม้จะไม่มีใครทราบเลย
ฉันต้องการอยากให้เธอรู้ แต่ถึงแม้จะไม่มีใครทราบเลย
ถ้าคำวอนบังเกิดเป็นความจริงได้ ถ้าอย่างนั้นแล้ว
ขออีกสักครั้ง แค่อยากพบเธออีกสักครั้งก็พอ
ถ้าฉันกลายเป็นดาวส่องแสงบนฟ้าเธอจะช่วยมอง
และรับรู้ว่าที่ตรงนี้ มีฉัน ที่ยังอยู่
ขออีกสักครั้ง แค่อยากพบเธออีกสักครั้งก็พอ
ถ้าฉันกลายเป็นดาวส่องแสงบนฟ้าเธอจะช่วยมอง
และรับรู้ว่าที่ตรงนี้ มีฉัน ที่ยังอยู่
ต้องแย้มยิ้ม ต้องแสร้งยิ้ม ก็ยังต้องยิ้มจนกว่าเราจะล้มลง
ให้หักหลัง ความฝันที่ใกล้เป็นจริง ของแบบนั้นไม่มีวัน
หากเธอนั้น ช่วยมองฉัน อยู่ข้างฉัน-เรื่อยไปจะได้มั้ย
ขอเธอช่วยบอก ตอกย้ำฉันในสิ่งที่เป็น ในตอนนี้ฉันคือใคร?
ให้หักหลัง ความฝันที่ใกล้เป็นจริง ของแบบนั้นไม่มีวัน
หากเธอนั้น ช่วยมองฉัน อยู่ข้างฉัน-เรื่อยไปจะได้มั้ย
ขอเธอช่วยบอก ตอกย้ำฉันในสิ่งที่เป็น ในตอนนี้ฉันคือใคร?
ต้องคอยย้ำตัวเองเรื่อยมา บอกพูดให้รู้ว่านี่คืองาน
มันจะเหมาะกับฉันรึเปล่า ไม่มีสิทธิถามแม้จะคาใจเท่าไหร่
มันจะเหมาะกับฉันรึเปล่า ไม่มีสิทธิถามแม้จะคาใจเท่าไหร่
เครื่องแต่งกายที่ฉันสวมใส่ ปีกสีขาวที่แบกรับบนแผ่นหลัง
สิ่งนั้นเป็นเพียงแค่สิ่งหลอกลวง ไม่เหมือนกับฉันและ/เธอเมื่อก่อน
สิ่งนั้นเป็นเพียงแค่สิ่งหลอกลวง ไม่เหมือนกับฉันและ/เธอเมื่อก่อน
ยามกลางคืน ที่ไม่อาจสงสัยถ้อยคำที่ใครพูดมา
ขออีกสักครั้ง แค่อยากพบเธออีกสักครั้งก็พอ
ให้ฉันเป็นแค่เด็กตัวน้อยขี้กลัวได้แต่หลบหนี
คอยอยู่ด้านหลังเดินตามเธอ -อย่างนั้น ได้รึเปล่า?
ขออีกสักครั้ง แค่อยากพบเธออีกสักครั้งก็พอ
ให้ฉันเป็นแค่เด็กตัวน้อยขี้กลัวได้แต่หลบหนี
คอยอยู่ด้านหลังเดินตามเธอ -อย่างนั้น ได้รึเปล่า?
ต้องร่ำร้อง ต้องทนร้อง จนกว่าลำคอจะกลายเป็นฝุ่นผงไป
ให้หักหลัง ความหวังที่ทุกคนคอย ของแบบนั้นไม่มีวัน
หากเธอนั้น ช่วยมองฉัน อยู่ข้างฉันเรื่อยไปจะได้มั้ย
ขอเธอช่วยบอก และกอดฉันภายในอ้อมแขน
ให้หักหลัง ความหวังที่ทุกคนคอย ของแบบนั้นไม่มีวัน
หากเธอนั้น ช่วยมองฉัน อยู่ข้างฉันเรื่อยไปจะได้มั้ย
ขอเธอช่วยบอก และกอดฉันภายในอ้อมแขน
เธอที่ยืนตรงนั้นรอบกายมีผู้คนมากมาย
เธอที่ช่วยสร้างฝันให้มันเป็นจริงดังทุกวัน
เธอที่ไม่เคยคิดว่าได้เจอกันอย่างนี้
แล้วทีนี้ตัวฉัน-ต้องทำหน้าอย่างไร
เธอที่ช่วยสร้างฝันให้มันเป็นจริงดังทุกวัน
เธอที่ไม่เคยคิดว่าได้เจอกันอย่างนี้
แล้วทีนี้ตัวฉัน-ต้องทำหน้าอย่างไร
มือ-ของเธอที่ยื่นมา สั่นระรัวราวกับกลัวสักอย่าง
โปรดอย่าพูดว่าราวเรื่องของเรา จะจบแค่นี้เลย อย่าจากตัวฉันไป ไหนเลย
โปรดอย่าพูดว่าราวเรื่องของเรา จะจบแค่นี้เลย อย่าจากตัวฉันไป ไหนเลย
สุดท้ายแล้ว จบแบบนี้ ต้องจบลงที่-เราทั้งสองต้องหลั่งน้ำตา
ก็ยังรู้ สิ่งที่ได้ทำ - นั้นไม่ควรแต่ก็สายเกินไป
ไม่ มีผู้ใด สามารถย้อน-แก้อดีตให้หวนคืน
ก็รู้ตัวดี นี่
ก็ยังรู้ สิ่งที่ได้ทำ - นั้นไม่ควรแต่ก็สายเกินไป
ไม่ มีผู้ใด สามารถย้อน-แก้อดีตให้หวนคืน
ก็รู้ตัวดี นี่
ต้องแย้มยิ้ม ต้องแสร้งยิ้ม ก็ยังต้องยิ้มจนกว่าเราจะล้มลง
ให้หักหลัง ความฝันที่ใกล้เป็นจริง ของแบบนั้นไม่มีวัน
กระทั่งใน ในตอนนี้ ก็ยังคงรัก -คงรักแต่เธอ
หากว่าเรา มีอนาคตแสนพร่ามัว
กรีดทำลาย เราให้แยกกันไปก็ตาม
ให้หักหลัง ความฝันที่ใกล้เป็นจริง ของแบบนั้นไม่มีวัน
กระทั่งใน ในตอนนี้ ก็ยังคงรัก -คงรักแต่เธอ
หากว่าเรา มีอนาคตแสนพร่ามัว
กรีดทำลาย เราให้แยกกันไปก็ตาม
[ไม่เป็นไร]
Comments
Post a Comment